Naukowcy dokonali nieoczekiwanego odkrycia po zbadaniu roślin z całych Stanów Zjednoczonych: różnorodność roślin, które mogą wiązać azot atmosferyczny, jest największa na suchych obszarach kraju.

Wynik ten przeczył powszechnie panującemu przekonaniu, że środki wiążące azot powinny być nieco bardziej zróżnicowane w sytuacjach niedoboru azotu w glebie.

Rośliny wykorzystują pomysłowe sposoby pozyskiwania azotu

Azot jest składnikiem niemal każdej struktury komórkowej i aktywności roślin. Bez tego nie mogliby wytwarzać białek, enzymów, a nawet fotosyntezy, jak podaje ScienceDaily.

Ze względu na ogromne zapotrzebowanie, azot jest czasami jednym z głównych ograniczeń wzrostu roślin, ponieważ nie ma go w wystarczających ilościach.

Rośliny nieustannie opracowują nowe strategie ekstrakcji jak największej ilości azotu z otoczenia, aby zrekompensować ten niedobór.

Mchy gnojowe rosną tylko na odchodach zwierzęcych, muchołówki i lepkie rosiczki wyewoluowały urządzenia do kradzieży azotu z owadów, a przystosowane liście niektórych roślin dzbańskich dają nietoperzom miejsce do życia w zamian za bogate w azot odchody, które zostawiają.

W glebach może brakować azotu, ale w pobliżu czai się pozornie nieograniczone źródło.

Około 78% ziemskiej atmosfery składa się z gazowego azotu, ale w przeciwieństwie do kogoś, kto jest spragniony i dryfuje na morzu, rośliny nie są w stanie go wchłonąć.

Z drugiej strony bakterie wielokrotnie doskonaliły sztukę wiązania azotu atmosferycznego. Jedno z największych promieniowania roślin na Ziemi wynikało z przypadkowego powiązania takiej bakterii z rośliną, co dało impuls rodzinie fasoli, która obecnie obejmuje ponad 18 000 gatunków.

Wiele roślin fasoli tworzy puste guzki w swoich korzeniach, które sprzyjają rozwojowi bakterii.

Rośliny pompują cukier do tych przedpokojów, aby nakarmić swoich bakteryjnych towarzyszy i wyciągnąć azot, który bakterie uwalniają jako odpad.

Przez wiele lat botanicy przypuszczali, że środowiska, takie jak sawanny i łąki, powinny zawierać większą różnorodność roślin, w których żyją bakterie wiążące azot.

Ekosystemy te często doświadczają pożarów, które zamieniają bogate w składniki odżywcze drzewa i krzewy w dym i popiół, które są wydmuchiwane.

Wszelkie składniki odżywcze, które są nadal obecne w glebie po pożarze, mogą zostać wymyte podczas ulewnych deszczy, uniemożliwiając kiełkującym roślinom ich wchłonięcie.

Rozwiązywanie niedoboru azotu w roślinach

Brązowienie pożółkłych liści jest oznaką niedoboru azotu. Liście zwykle miękną, zanim zaczną się zwijać. Liście stają się chrupiące, jeśli występuje poważny niedobór azotu, zgodnie z Trifecta.

Poprzez karmienie roślin dietą bogatą w azot można wyleczyć niedobór.

Wstępnie zmieszane składniki odżywcze z azotem są dostępne w pobliskich szkółkach i sklepach ogrodniczych. Inne źródła azotu to azotan sodowy i nawóz organiczny.

Większość składników odżywczych roślin zawiera azot. Kolejnym częstym problemem jest niski poziom pH.

Korzenie nie mogą pobierać krytycznych składników odżywczych, w tym azotu, gdy równowaga pH jest nieprawidłowa.

Dokarmiając rośliny wiosną, można przywrócić azot w glebie. Płynny pokarm dla roślin jest najlepszym rozwiązaniem, jeśli niedobór azotu w roślinach wymknął się już spod kontroli.

Wynika to z szybko działającego charakteru tej diety. Dodatkowo polecane są nawozy bogate w azot.

Zmniejszając wypłukiwanie i zachowując poziom wilgoci, mulczowanie gleby może pomóc w niedoborach azotu.

Gdy składnik odżywczy jest dostępny, rośliny pozbawione azotu natychmiast go przyjmą. Zabarwienie rośliny poprawi się i zmieni kolor na żywą zieleń.

Liście, które zostały poważnie uszkodzone, nie będą w stanie się zregenerować. Regeneracja powinna zająć roślinom około tygodnia.

Opracowanie: irme.pl