Według badań ONZ do roku 2050 kilka głównych lodowców zniknie. Niezależnie od scenariusza wzrostu temperatury, zgodnie z ostatnimi badaniami UNESCO, jedna trzecia lodowców tworzących miejsca światowego dziedzictwa zniknie w ciągu najbliższych 30 lat.

Topnienie lodowców

Wraz ze wzrostem poziomu mórz z powodu topnienia lodowców powstają częstsze i silniejsze sztormy przybrzeżne, takie jak huragany i tajfuny. Zwiększa to erozję wybrzeża i fale sztormowe. W szczególności pokrywy lodowe Antarktydy i Grenlandii są głównymi przyczynami podnoszenia się poziomu mórz na całym świecie. Pokrywa lodowa Grenlandii topi się już cztery razy szybciej niż w roku 2003 i już odpowiada za 20% obecnego wzrostu poziomu morza.

Duża utrata lodowca

Pokrywa lodowa Kilimandżaro jest jednym z najsłynniejszych lodowców, który według ekspertów zniknie w wyniku globalnego ocieplenia do roku 2050.

W 50 swoich miejscach światowego dziedzictwa kulturowa organizacja UNESCO ma oko na około 18 600 lodowców.

Według niedawnej analizy, niezależnie od scenariusza wzrostu temperatury, oczekuje się, że jedna trzecia tych lodowców, w tym w parkach Yosemite i Yellowstone w USA oraz Dolomitach we Włoszech, zniknie w ciągu najbliższych trzech dekad.

Według szacunków UNESCO do 2100 r. ponad 50% lodowców znajdujących się na liście światowego dziedzictwa może zniknąć; jednak niektóre mogą zostać zachowane, jeśli globalna zmiana temperatury jest utrzymywana poniżej 1,5°C (2,7F).

Około 10% wszystkich obszarów lodowcowych na świecie to lodowce Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Należą do nich jedne z najbardziej znanych lodowców na świecie, które topnieją na bardzo otwartym terenie, ponieważ są głównym celem podróży międzynarodowych.

Według Tales Carvalho, głównego autora raportu, lodowce Światowego Dziedzictwa tracą średnio 58 miliardów ton lodu rocznie.

Stanowi to ponad 5% obserwowanego globalnego wzrostu poziomu mórz i odpowiada łącznemu rocznemu zużyciu wody we Francji i Hiszpanii.

Najważniejszym krokiem zapobiegawczym, mającym na celu powstrzymanie znaczącego cofania się lodowców na całym świecie, kontynuował Carvalho, byłoby radykalne ograniczenie emisji dwutlenku węgla.

Biorąc pod uwagę przewidywane dodatkowe kurczenie się wielu z tych lodowców w najbliższej przyszłości, UNESCO wzywa władze lokalne do uczynienia lodowców priorytetem polityki poprzez wzmocnienie monitoringu i badań oraz wprowadzenie środków ograniczania ryzyka katastrof.

Według pana Carvalho, jeziora polodowcowe mogą pękać, gdy się zapełniają, powodując niszczycielskie powodzie w dole rzeki.

Badania zostały opublikowane w dniu szczytu COP27, który jest reklamowany jako pierwsza od sześciu lat konferencja klimatyczna ONZ w Afryce, która odbędzie się w Sharm el Sheikh w Egipcie.

Globalny problem

Badania z sierpnia wykazały, że 1400 lodowców w Szwajcarii straciło połowę swojej całkowitej objętości w ciągu mniej niż stulecia, a tempo utraty lodu przyspiesza.

Odkryto, że objętości lodu zmniejszyły się o 50% w ciągu 85 lat od 1931 do roku 2016 i o dodatkowe 12% po roku 2016.

Opracowanie: irme.pl