Pożary są znane z tego, że sieją spustoszenie w światowych lasach, łąkach, zaroślach i innych lądowych krajobrazach, na których występują rośliny, których używa jako paliwa do rozprzestrzeniania się.

W odpowiednich warunkach, zwanych „pogodą przeciwpożarową”, pożary lasów i buszu mogą szybko się rozprzestrzeniać i zagrażać nie tylko odległym obszarom, ale także zaludnionym, jak wynika z incydentów z poprzednich lat.

Obecnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że pożary na pustyni istniały kiedyś w Australii i potencjalnie na innych pustyniach świata. Najnowsze dowody opierają się na nowych badaniach przeprowadzonych przez naukowców z Australii, w których znaleziono ślady pożarów zakopane w wydmach. Dowody sugerują, że pożary występują również na pustyniach, ale w ekstremalnych okolicznościach, takich jak krytyczne warunki pogodowe podczas pożaru lub wyładowania atmosferyczne lub pożary spowodowane przez człowieka.

W poprzednich dziesięcioleciach nasza wiedza na temat pożarów lasów wzrosła, ponieważ ich intensywność i częstotliwość również ogólnie wzrosły. W Australii sezon pożarów lasów na początku 2020 r. był świadkiem erupcji wielu pożarów buszu, które spowodowały rozległe zakłócenia i ofiary śmiertelne. Jednak według badań pomija się związek ognia z pustyniami lub wydmami.

Holoceńskie zapisy pożarów

W badaniu opublikowanym 11 maja br. w czasopiśmie Quaternary Research , naukowcy zrekonstruowali holoceńskie zapisy pożarów, wykorzystując osady na zboczach wydm w Cooloola Sand Mass w Australii jako dowód na to, że pożary były również powszechne w systemach pustynnych. 

W niedawnym badaniu zespół badawczy zbadał zapisy węgla drzewnego ze złóż eolicznych w Cooloola Sand Mass, subtropikalnym systemie wydm przybrzeżnych położonych we wschodniej Australii. Zespół wykorzystał to miejsce do ustalenia, czy można je wykorzystać jako substytut holoceńskiej historii pożarów.

Pustynne pożary

Aby przetestować dowody pustynnych pożarów, zespół wykopał cztery złoża wydm na zboczu i obliczył ilość węgla drzewnego, czarnej pozostałości węglowej używanej do tej pory jako paliwo do ogrzewania.

Jak donosi Phys.org artykuł badawczy jest pierwszym badaniem mającym na celu sprawdzenie zapisów osadowych zachowanych w osadach na zboczach wydm, których wiek sięga 12 000 lat temu . Artykuł prowadził Nicholas Patton, badacz ze stopniem doktora w Desert Research Institute.

Wspomniane cztery wydmy w Cooloola Sand Mass w Australii to jedne z najbardziej podatnych na pożary krajobrazów, co podkreśla historyczne reżimy pożarów w kraju, jak stwierdzono w komunikacie prasowym Phys.org.

Reżim ognia

Terminem często używanym w niedawnym badaniu DRI są reżimy pożarowe, które odnoszą się do częstotliwości, intensywności i schematu pożarów buszu i pożarów lasów na danym obszarze w długich okresach czasu.

Oprócz wspomnianych zmiennych, naukowcy klasyfikują reżimy pożarowe na podstawie różnych czynników, takich jak rozmiar, pora roku i nasilenie, czytamy w witrynie internetowej Oregon Explorer .

Dzięki zrozumieniu reżimów pożarów podobnych do tych na wydmach w Australii, naukowcy mogą śledzić obecne i przyszłe pożary na określonym obszarze, nawet na pustyniach.

Opracowanie: irme.pl