Tereny zielone w miastach pomagają zrównoważyć zmiany klimatyczne i zapewniają dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne ich mieszkańców.

Różnorodność biologiczna – wszystkie żywe organizmy, w tym rośliny, zwierzęta i mikroorganizmy – jest niezbędna dla egzystencji człowieka. Jednak kiedy myślimy o bioróżnorodności, rzadko wyobrażamy sobie miasto. Przyrodę często kojarzono wyłącznie jako cechę krajobrazów wiejskich, podczas gdy w rzeczywistości obszary miejskie są domem dla niezliczonych ekosystemów i bogactw naturalnych, skrywających bogatą bioróżnorodność. Jesteśmy osadzeni w naturze, a jednak niewiele o niej wiemy.

Dekada Odbudowy Ekosystemów ONZ przypomina, że musimy zmobilizować miejskich decydentów i obywateli, aby umieścili naturę w centrum życia miejskiego. Mamy wyjątkową okazję, aby zapewnić, że miasta staną się prawdziwymi motorami wzrostu, odporności i dobrego samopoczucia, które działają w zdrowych granicach społecznych i planetarnych.

W dzisiejszym świecie miasta odgrywają wyjątkową rolę. COVID-19 po raz kolejny umieścił ich na czele radzenia sobie z niektórymi z najbardziej palących problemów globalnych zagrażających dobrobytowi i dobrobytowi, w tym zmianą klimatu i utratą różnorodności biologicznej. Ale wyobraźmy sobie miasto, w którym kupowanie ulubionych produktów prowadzi do większej ilości przyrody, a nie mniej, i gdzie nasza praca może wytrzymać wstrząsy środowiskowe i ekonomiczne; gdzie powietrze, którym oddychasz, jest czyste i świeże, a śpiew ptaków nie musi już konkurować z rykiem ruchu ulicznego.

Większość miast na świecie jest słabo przygotowana do radzenia sobie z zagrożeniami, jakie urbanizacja stwarza dla siedlisk przyrodniczych. W roku 1800 tylko 3% światowej populacji mieszkało na obszarach miejskich. Dziś osiągnęliśmy 55%, a prognozuje się, że do r. 2050 liczba ta osiągnie ponad dwie trzecie. Podczas gdy miasta nadal rozwijają się w niespotykanym tempie, rośnie również presja, jaką wywierają na zasoby naturalne, ekosystemy i klimat. Jeśli pozostawi się to bez kontroli, naraża to nasze źródła utrzymania, pożywienie i powietrze, którym oddychamy, na prawdziwe zagrożenie. Na szczęście istnieją rozwiązania, które pozwalają miastom minimalizować to ryzyko i tworzyć się na nowo z korzyścią dla przyrody, gospodarki i społeczeństwa.

„W porównaniu z wybuchem pandemii COVID 19 kryzysy zmiany klimatu i utraty różnorodności biologicznej rozwijają się wolniej i trudniej jest je odwrócić”. — Liu Zhenmin, podsekretarz generalny ONZ

Niektóre miasta zrozumiały możliwości, jakie niosą ze sobą przeciwdziałanie utracie bioróżnorodności i zmianom klimatycznym, i wykazały wiodącą rolę w opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań. Pomimo niewielkiego terytorium Singapur jest domem dla 4% światowych gatunków ptaków, co wyraźnie sygnalizuje, jak bogata może być bioróżnorodność miejska. W odpowiedzi na rosnącą urbanizację i skutki zmian klimatycznych Singapur przekształcił się z Miasta Ogrodu w Miasto w Ogrodzie, a następnie podjął odważny krok w kierunku dalszej ewolucji w Miasto w Naturze.

Singapur zastosował rozwiązania oparte na naturze, aby osiągnąć odporność klimatyczną, ekologiczną i społeczną dzięki innowacyjnej, nowoczesnej technologii. Ta zmiana paradygmatu koncentruje się na przywracaniu natury w mieście, aby uczynić je bardziej przyjaznym i zrównoważonym.

Takie inspirujące przykłady nie mogą już być odosobnionymi historiami sukcesu. COVID-19 nauczył nas, jak bardzo jesteśmy podatni na nieprzewidywalne zdarzenia i wynikającą z tego potrzebę ochrony przed przyszłymi wstrząsami. Ochrona bioróżnorodności w miastach jest ważnym elementem takich wysiłków, jak również dla zapewnienia ogólnego dobrostanu ludzi. Można to osiągnąć poprzez ochronę, tworzenie, przywracanie i wzmacnianie różnorodnego spektrum ekosystemów w mieście oraz łączenie ich korytarzami ekologicznymi.

Przepisy, polityki i działania w mieście mogą skutecznie rozwiązać ten problem. Na przykład miasta mogą znacząco przyczynić się do zmniejszenia utraty różnorodności biologicznej poprzez politykę użytkowania gruntów, zapewniając jednocześnie zdrowszy i bardziej odporny styl życia swoim mieszkańcom. Rezerwaty przyrody, parki miejskie i tereny zielone z definicji przyczyniają się do zachowania naturalnej przyrody w granicach miast, a także zapewniają mieszkańcom miast korzyści w zakresie zdrowia fizycznego i psychicznego.

„Zielone inwestycje przynoszą zyski w krótkim i długim okresie i są potężnym motorem tworzenia miejsc pracy”. —Virginijus Sinkevicius, komisarz UE ds. środowiska, oceanów i rybołówstwa

Podobnie strategie, które ustanawiają zlewnie i ograniczają budowę na terenach podmokłych, nie tylko zachowują naturalne ekosystemy i bioróżnorodność, ale także zapobiegają naturalnym zagrożeniom. Na przykład Kapsztad zapobiegł poważnemu niedoborowi wody, inwestując w ochronę swojego zlewni przy użyciu naturalnych rozwiązań, które przywracają roślinność i zdegradowane grunty. Rolnictwo miejskie to kolejne podejście, które może jednocześnie zająć się kwestiami społecznymi i środowiskowymi. Zrównoważone rolnictwo miejskie ma potencjał do ochrony gleby, zwiększenia bezpieczeństwa żywnościowego i zmniejszenia wpływu długodystansowych łańcuchów dostaw na klimat i utratę różnorodności biologicznej.

Aby poprawić jakość życia mieszkańców miast, decydenci miast muszą stać się orędownikami miejskiej bioróżnorodności i odejść od postrzegania utraty bioróżnorodności jako problemu obszarów wiejskich. Poza wdrażaniem innowacyjnych technologii, mechanizmy finansowe, które wspierają publiczne i prywatne inwestycje w projekty związane z bioróżnorodnością w miastach, są głównym zasobem dla przejścia do miast o zerowej wartości netto i pozytywnych dla przyrody.

Silne i zróżnicowane partnerstwa są również niezbędną podstawą, aby dać decydentom pewność, że będą działać w oparciu o najlepsze praktyki i dokonywać znaczących inwestycji na dużą skalę. Do napędzania tak bardzo potrzebnych zmian potrzebny jest wkład rządu krajowego, organizacji międzynarodowych, sektora prywatnego, społeczeństwa obywatelskiego i środowiska akademickiego. Odpowiednie zajęcie się ochroną i odbudową bioróżnorodności w miastach wymaga kompleksowego wielostronnego podejścia, aby powiązać ambicje z odpowiedzialnymi krokami i rozwiązaniami.

Ochrona ekosystemów miejskich powinna być postrzegana nie tylko jako część ekologicznej agendy, ale szerzej jako siła napędowa ludzkiego dobrobytu i tworzenia miejsc pracy. Według raportu The Future of Nature and Business Światowego Forum Ekonomicznego, pozytywna przyrodniczo ścieżka w infrastrukturze i środowisku budowlanym może stworzyć ponad 3 biliony dolarów możliwości biznesowych i stworzyć 117 milionów miejsc pracy do roku 2030. Dlatego też istnieje ogromny potencjał dla gospodarki rosnąć i stawać się bardziej odpornymi dzięki ochronie bioróżnorodności na obszarach miejskich.

Mając to na uwadze, pod koniec roku ubiegłego powołano Globalną Komisję ds. BiodiverCities do 2030 w ramach inicjatywy BiodiverCities by 2030. Komisja składa się z zróżnicowanej grupy ekspertów miejskich i praktyków z sektora publicznego i prywatnego, społeczeństwa obywatelskiego i środowisk akademickich, których pasja i wiedza fachowa w zakresie ochrony różnorodności biologicznej i zmiany klimatu ukierunkują jej cele na uczynienie miast bezpieczniejszymi, bardziej satysfakcjonującymi i czystszymi miejscami żyć. Komisji przewodniczą Lena Chan, starszy dyrektor Wydziału Międzynarodowej Ochrony Bioróżnorodności przy Radzie Parków Narodowych Singapuru oraz Mauricio Rodas Espinel, były burmistrz Quito i stypendysta wizytujący na Uniwersytecie Pensylwanii.

Inicjatywa BiodiverCities do 2030 opracuje ramy dla „BiodiverCity” i zapewni tej grupie zaangażowanych liderów platformę do syntezy nowej wiedzy i odkrywania innowacyjnych sposobów rozwoju miast o zerowej wartości netto, pozytywnych dla przyrody. To jest ta chwila. To jest miejsce. Zarówno sektor publiczny, jak i prywatny muszą wspólnie przejąć inicjatywę.

###

irme.pl

Źródło: World Economic Forum