Jeśli globalne temperatury wzrosną o więcej niż 2°C w stosunku do normy przedindustrialnej, 70% światowych regionów winiarskich może stać się niezdatnych do produkcji winogron.
Liczba ta pochodzi z niedawnego badania opublikowanego w Nature Reviews Earth and Environment, które stanowi połączenie dziesięcioleci badań nad możliwym wpływem zmian klimatycznych na uprawę winorośli.
Zagrożenia dla regionów winiarskich
Uprawa winorośli, czyli rolnictwo powiązane z winoroślą, to tysiącletnia technika, którą można spotkać praktycznie w każdym regionie i klimacie świata.
Uprawa winogron, produkcja i konsumpcja wina stały się nierozerwalnie powiązane z tożsamością kulturową i gospodarką.
Producenci winogron spędzili lata na opracowywaniu najlepszych sposobów uprawy winogron i produkcji wina w różnych lokalizacjach, koncentrując się na kilku rodzajach winorośli, które rosną tam wyjątkowo dobrze.
Jednak winnice w każdym regionie stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, takimi jak ekstremalne warunki pogodowe i choroby, które utrudniają uprawę i produkcję wina.
Ponieważ spowodowane przez człowieka zmiany klimatyczne ocieplają planetę, modyfikują wzorce pogodowe, zaostrzają suszę i intensyfikują ekstremalne warunki pogodowe, wiele winnic zostanie zepchniętych do swoich granic lub poza nimi.
„Regiony najbardziej zagrożone to regiony, które już są gorące i suche, ponieważ prawdopodobnie stanie się w nich zarówno cieplej, jak i bardziej sucho” – powiedział Gregory Gambetta, uprawiający winorośl na Université de Bordeaux we Francji i współautor badania.
Gambetta i jego współpracownicy przejrzeli aktualne badania, aby sporządzić raport na temat tego, jak regiony winiarskie na całym świecie poradzą sobie w scenariuszach umiarkowanych i ekstremalnych zmian klimatycznych, jakie będą kluczowe wyzwania i jak każdy region może dostosować się do zbliżających się zagrożeń.
Naukowcy odkryli, że jeśli globalne ocieplenie przekroczy 2°C powyżej normy przedindustrialnej, około 29% obecnych regionów winiarskich może stanąć w obliczu warunków klimatycznych zbyt trudnych do uprawy winogron.
Dodatkowe 41% może nie nadawać się do uprawy winorośli, jeśli hodowcy nie będą w stanie dostosować swoich metod.
Wprowadzenie nowych, odpowiednich stref wzrostu nie zrekompensowałoby strat.
Do końca stulecia może zniknąć nawet 90% regionów winiarskich w Grecji, Włoszech, południowej Kalifornii i Hiszpanii.
W większości miejsc prawdopodobnie wystąpią ekstremalne upały i niedobór wody.
Zmiany klimatyczne pogorszą złe warunki uprawy winogron na świecie, powodując, że będzie cieplej, bardziej sucho i burzliwie.
Przewiduje się, że częstość występowania chorób i szkodników winorośli będzie wzrastać, ale ich rozprzestrzenianie się jest coraz trudniejsze do przewidzenia.
Zrównoważona produkcja
Gambetta wyjaśnił, że to, że dany obszar staje się mniej idealny do uprawy winorośli, nie oznacza, że nie można na nim uprawiać winogron.
Przydatność to raczej spektrum.
Utrata stosowności wskazuje, że potrzeba więcej wysiłku i zasobów, aby uprawa winogron stała się opłacalna i owocna.
Może to obejmować import lub usprawnienie nawadniania, a także wykopywanie stepów na zboczach, aby mogły rozwijać się w wyższych temperaturach.
Hodowcy winorośli mogą używać żaluzji modułowych w okresach szczytowego promieniowania UV lub opryskiwać winorośl pestycydami, aby zapobiec szkodnikom i chorobom.
Mogliby zmienić zarządzanie winnicami, aby lepiej wykorzystać ograniczoną ilość wody, rozwiązać problem niedoborów składników odżywczych w glebie lub uprawiać rośliny okrywowe, aby zarządzać zawartością węgla w glebie.
Dostosowanie do zmiany klimatu może również obejmować przeniesienie produkcji wina do bardziej odpowiednich miejsc lub dywersyfikację odmian winogron, aby uwzględnić te, które będą prostsze w produkcji w przyszłych warunkach klimatycznych.
Jednak miejsca, które pewnego dnia mogą nadawać się do produkcji wina, obecnie mogą być wykorzystywane do innych upraw, pastwisk lub ochrony dzikich siedlisk.
Naukowcy stwierdzili, że w takich przypadkach produkcja wina musi być zrównoważona akceptowalnym zarządzaniem środowiskiem.
„Zaczynamy od upraw, które są dość mocne i elastyczne. Przydatność w przyszłości nie jest sprawą czarno-białą. Jest miejsce na adaptację” – stwierdził Gambetta.
Opracowanie: irme.pl