2 lutego, w rocznicę podpisania Konwencji Ramsarskiej, w ponad 95 krajach obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł (ang. World Wetland Day).

Pierwszy raz świętowany był w roku 1997.

Organizatorami obchodów są zwykle organizacje pozarządowe, ale również uczelnie lub parki narodowe.

Konwencję Ramsarską dotychczas ratyfikowało 160 państw, które wyznaczyły 1994 obszary wodno-błotne o międzynarodowym znaczeniu.

Polska jest stroną konwencji od 22 marca roku1978.

Celem konwencji jest ochrona i zrównoważone użytkowanie wszystkich mokradeł poprzez działania na szczeblu krajowym i lokalnym oraz współpracę międzynarodową, co stanowi wkład w osiągnięcie zrównoważonego rozwoju na całym świecie.

Strony konwencji, w tym również Polska, zobowiązane są m.in. do wyznaczenia odpowiednich obszarów w celu włączenia ich do listy obszarów wodno-błotnych o międzynarodowym znaczeniu, wdrożenia planowania mającego na celu ochronę obszarów wodno-błotnych umieszczonych na liście oraz w miarę możliwości racjonalne użytkowanie wszystkich mokradeł, a także współpracy międzynarodowej w zakresie wdrażania konwencji.

Konwencja Ramsarska jest jedynym układem międzynarodowym w zakresie środowiska poświęconym określonemu typowi ekosystemu – mokradłom, a państwa, które podpisały konwencję reprezentują wszystkie regiony geograficzne świata.

W dniu podpisania konwencji co roku obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł.

W wielu krajach świata z tej okazji organizowane są różnego rodzaju wydarzenia mające na celu popularyzowanie wiedzy o konwencji i obszarach wodno-błotnych.

Mokradła pełnią rolę regulatorów stosunków wodnych, czyli powoli „oddają” wodę do cieków – strumieni, potoków i rzek oraz przez magazynowanie wody zapewniają jej powolne przenikanie do wód podziemnych, dzięki czemu zasilają źródła;

Są środowiskiem życia charakterystycznej flory i fauny, z której część wykorzystywana jest gospodarczo przez człowieka – wypas koni i bydła, połów ryb, wędkarstwo, akwakultury – w tym hodowla ryżu

Są ważnymi obiektami turystycznymi wykorzystywanymi zarówno do turystyki masowej – jeziora i wybrzeża, jak i tzw. turystyki kwalifikowanej – obserwacje i fotografowanie rzadkich gatunków flory i fauny żyjącej na terenie mokradeł.

Są ważnymi obiektami badań naukowych zmierzających do opisania zasad funkcjonowania terenów podmokłych różnego typu; badania takie z kolei leżą u podstaw skutecznej ochrony mokradeł – odpowiadają bowiem pytania np. Jak funkcjonuje mokradło? Jakie gatunki są najbardziej zależne od siedlisk podmokłych? Jak mokradła zasilają źródła, z których potem korzystamy? itp.

Mokradła zostały uznane za obszary o szczególnym znaczeniu dla ochrony flory i fauny oraz zachowania zasobów wody – najcenniejszego surowca naturalnego dla człowieka.

Ich skuteczna ochrona jest więc warunkiem nie tylko zachowania unikalnej flory i fauny, ale również warunkiem niezbędnym do funkcjonowania ludzi.

Dlatego, obok krajowych systemów ochrony takich obszarów, ustanowiono międzynarodowy system ochrony terenów wodno-błotnych (mokradeł) w ramach Konwencji Ramsar, która zakłada powoływanie tzw. obszarów/ostoi ramsarowskich