16 kwietnia obchodzimy Dzień Ochrony Słoni.
Święto powstało na pamiątkę utworzenia 250-hektarowego Elephant Nature Park w Tajlandii Północnej.
Centrum ratownictwa zapewnia schronienie dla zagrożonych słoni z całej Tajlandii, są one tam leczone i rehabilitowane a następnie mogą spokojnie żyć w rodzinnych grupach.
Bardziej znanym dniem jest obchodzony 12 sierpnia Światowy Dzień Słoni zapoczątkowany przez Elephant Reintroduction Foundation oraz twórców filmu „Powrót do lasu” opowiadającym o powrocie na wolność słoni azjatyckich żyjących w niewoli.
Słonie, największe zwierzęta lądowe żyjące na Ziemi, z charakterystycznymi trąbami i uszami, znane wszystkim dzieciom, bohaterowie książek i ulubieńcy wielu osób, przynoszące szczęście i budzące zainteresowanie zwierzęta są poważnie zagrożone.
Ogromne, majestatyczne zwierzę w naturalnym środowisku nie ma wrogów, niestety poza człowiekiem.
Obecnie na świecie żyją dwa gatunki słonie: azjatycki, zwany również indyjskim i afrykański (niektórzy badacze jako osobny gatunek traktują afrykańskiego słonia leśnego).
Słonie azjatyckie i afrykańskie, choć należą do jednej rodziny to różnią się na tyle, że dość łatwo je odróżnić, gdy zna się kilka cech charakterystycznych obu gatunków.
Jak je rozpoznać? – najlepiej po uszach, bo one zdradzają z jakiego kontynentu słoń pochodzi.
Ale nie tylko to różni te dwa gatunki słoni, różnią się też budową ciała i wielkością.
Słoń indyjski jest mniejszy i jakby garbaty, na plecach ma wybrzuszenie i jest to jego najwyżej położona część pleców, ramiona (czyli miejsce nad przednimi kończynami) ma zapadnięte.
Słoń afrykański osiąga nawet 4 metry, ma wygiętą w dół (zapadniętą) dolną część kręgosłupa (czyli tę bliżej ogona), a najwyżej położone są ramiona.
Słonie są gatunkiem zagrożonym i wpisanym do czerwonej księgi IUCN.
Dlaczego są zagrożone, ponieważ my ludzie, niszczymy ich naturalne siedliska, wycinając drzewa i zajmując coraz więcej terenu pod budowę miast i fabryk.
Ale nie tylko to powoduje ich powolne wymarcie.
Zapewne każdy słyszał o kłusownikach.
To oni polują i zabijają słonie dla mięsa, skóry i kości słoniowej.
Kość słoniową otrzymuje się z ciosów słonia, a z niej wytwarzana jest biżuteria, figurki, rzeźby czy elementy instrumentów.
Co roku ginie ponad 30 tysięcy słoni, a to oznacza, że co 15 minut zabijany jest jeden słoń.
Międzynarodowe konwencje, takie jak CITES, zabraniające handlu produktami ze zwierząt chronionych, są silne tylko wtedy gdy wszystkie kraje ich przestrzegają, wtedy ogranicza się rynek.
Bez tego wciąż istnieją odbiorcy kości słoniowej, a wraz z nimi kłusownicy.
Te piękne, majestatyczne zwierzęta trzeba chronić i wspierać przez cały rok, a nie tylko od święta.