CzłowiekEkologiaGospodarka

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem

17 Października na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem.

Święto zostało ustanowione na mocy rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ z roku1992.

Jego celem jest zwrócenie uwagi na problem biedy i związanego z nią wykluczenia społecznego oraz podkreślenie solidarności z osobami dotkniętymi ubóstwem.

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem skłania do refleksji i poszukiwania odpowiedzi na pytanie – jak skutecznie walczyć z biedą i wykluczeniem społecznym?

Walka z ubóstwem jest największym wyzwaniem współczesnego świata.

Prawie połowa mieszkańców globu, czyli ok. 2,8 mld. ludzi, musi walczyć o przeżycie mając do dyspozycji nie więcej niż 2 dolary dziennie.

Ponad 1 mld z nich może wydać każdego dnia kwotę mniejszą niż równowartość 1 dolara.

Problem biedy i ekstremalnego ubóstwa dotyczy przede wszystkim 50 krajów określonych przez ONZ mianem najsłabiej rozwiniętych (Least Developed Countries). 34 z nich leży terenie Afryki.

Przyczyn takiej sytuacji można upatrywać zarówno w uwarunkowaniach wewnętrznych tych państw (warunki naturalne, konflikty etniczno-religijne, kryzysy polityczne, na które wpływ miał niewątpliwie kolonializm oraz związana z nim trudna budowa nowej państwowości) jak i w uwarunkowaniach zewnętrznych (kraje te stały się obszarem pokolonialnego podziału strefy wpływów oraz areną zimnowojennych konfliktów; obecnie są one dyskryminowane pod względem handlu, często izolowane przez wspólnotę międzynarodową ze względu na wewnętrzną sytuację polityczną).

Nieumiejętna pomoc w postaci kredytów, pogrążyła najuboższe kraje, stawiając je na skraju bankructwa (zadłużenie międzynarodowe często wielokrotnie przekracza ich wpływy do budżetu).

W dobie globalizacji, wspólnota międzynarodowa poczuła się odpowiedzialna za stale rosnącą przepaść między bogatą Północą a biednym Południem.

Działania rozpoczęte pod koniec lat 80-tych, zarówno przez międzynarodowe instytucje finansowe (MFW, BŚ) jak i ONZ, otworzyły drogę do poprawy sytuacji.

Często jednak kolejne spotkania na szczycie i uchwalane tam dokumenty pozostają jedynie deklaracjami politycznymi, bez przełożenia na rzeczywistą ich realizację.

Obecna dekada mija pod hasłem Milenijnych Celów Rozwoju, ogłoszonych przez ONZ w roku2000.

Ich realizacja ma doprowadzić do wyeliminowania ubóstwa.

Już dziś wiadomo jednak, że wiele założeń pozostanie jedynie deklaracjami.

Znalezienie wyjścia z pułapki ubóstwa wiąże się głównie z aktywizacją gospodarek krajów Południa.

Wiąże się to z koniecznością napływu kapitału zagranicznego, przede wszystkim w formie oficjalnej pomocy rozwojowej (Official Development Assistance – ODA) oraz zagranicznych inwestycji bezpośrednich.

W celu poprawy sytuacji ekonomicznej najbiedniejszych krajów świata oraz odbudowy i unowocześnienia ich gospodarek podjęte zostały konkretne działania takie jak: rokowania w sprawie liberalizacji handlu prowadzone przez WTO, zwane rundą Doha oraz działania Banku Światowego – Międzynarodowej Agencji Rozwoju IDA, w celu redukcji zadłużenia i jego skutków.

Zniesienie barier celnych na towary sprowadzane z krajów Południa i promowanie idei sprawiedliwego handlu (Fair Trade, czyli pomoc dla drobnych wytwórców Trzeciego Świata) ma na celu zapewnienie równego dostępu do rynku krajów Północy.

Handel światowy rośnie w tempie 5% rocznie.

Ponad 80% światowego eksportu wytwarzane jest zaledwie w 10 krajach.

Według Banku Światowego tylko 3 centy z każdego dolara trafiają do krajów o niskim dochodzie na mieszkańca, które zamieszkuje 40% populacji całego świata.

Wyjście z ubóstwa może nastąpić jedynie dzięki zapewnieniu tym krajom stałego i zrównoważonego rozwoju, co można jedynie osiągnąć wspólnym wysiłkiem rządów (na forum organizacji międzynarodowych o zasięgu globalnym i regionalnym, takich jak ONZ, UE, UA) oraz społeczeństw (poprzez organizacje pozarządowe i ruchy społeczne).