Środowisko

Światowy Dzień Papugi

Papugi

31 maja roku 2004 został ustanowiony przez World Parrot Trust Światowym Dniem Papug.

Inicjatywa ta związana była ze staraniami o wprowadzenie w Europie zakazu handlu dzikimi ptakami, czego udało się dokonać dwa lata później.

Papuga to ptak o barwnym upierzeniu, który żyje w egzotycznych krajach.

Nie bez kozery papugi uchodzą za zwierzęta egzotyczne.

Papugi można też hodować.

W Polsce najpopularniejsza jest papuga nimfa, a także papuga ara i falista.

Papugi to bardzo inteligentne, towarzyskie, ale jednocześnie hałaśliwe zwierzęta.

Niektóre z nich potrafią naśladować dźwięki i ludzką mowę (gadająca papuga).

Papuga to piękny, kolorowy, towarzyski i niezwykle inteligentny ptak, który dziko żyje w krajach tropikalnych.

W Polsce papuga to ptak hodowlany, który jest traktowany jak domowy pupil, podobnie jak pies, czy kot.

Jednak w przeciwieństwie do tych czworonogów papugi potrafią naśladować ludzką mowę.

Podobno najlepsza gadająca papuga to papuga żako i papugi szare.

Jednak w naszym kraju najpopularniejsza jest papuga nimfa, papuga ara i papuga falista. 

Dieta papugi przeważnie opiera się na ziarnie.

Można kupować gotowe mieszanki lub samodzielnie je komponować.

Wiele dyskusji toczy się wokół obecności słonecznika w diecie papug.

Choć ptaki te bardzo lubią ziarna słonecznika, w dużych ilościach może być on jednak dla nich szkodliwy, ze względu na sporą zawartość tłuszczu.

Bardzo ważną rolę w diecie papug odgrywa wapń, który służy do budowy kości, piór oraz skorupki jajka.

Papugi są niezwykle towarzyskie, dlatego też należy liczyć się z tym, że trzeba poświęcać im dużo wolnego czasu na naukę, zabawę i kontakt ze zwierzęciem.

Jeśli jednak nasz tryb życia nie pozwala nam na to, papudze należy zapewnić towarzystwo w postaci drugiego ptaka tego samego, bądź innego gatunku.

W ten sposób zwierzę nie będzie się męczyć i nie popadnie w depresję.

Trzeba jednak liczyć się z tym, że papugi przebywające w parach lub większych grupkach, nie będą aż tak przywiązane do właściciela, jak papugi wychowywane w pojedynkę.

W takim przypadku trudniejsza również może okazać się nauka mowy.