W swojej najnowszej aktualizacji celów zrównoważonego rozwoju ONZ donosi, że w 2020 r., pomimo pewnych postępów, 2 miliardom ludzi nadal brakowało bezpiecznej wody pitnej, a 1,7 miliarda nie miało podstawowych warunków sanitarnych.
Działania ograniczające wymagają zmian polityki, a także mają ogromne potrzeby finansowe, które pojawiają się w czasie, gdy świat stoi przed ogromnymi wyzwaniami fiskalnymi. Nawet przy odpowiednim środowisku politycznym, niskoemisyjna i odporna na zmianę klimatu infrastruktura w krajach o niskich i średnich dochodach może wymagać inwestycji w wysokości około 1,6 biliona dolarów rocznie od teraz do 2030 r., czyli 4,5% ich PKB.
COP26 zostanie zapamiętany jako moment, w którym finanse wysunęły się na czoło walki ze zmianami klimatycznymi. Polityczne niespodzianki – od „wycofywania” węgla po bliższą współpracę między USA i Chinami – mogły przyciągnąć uwagę, ale dla środowiska biznesowego to finanse przyciągnęły nagłówki.