OCHRONA ŚRODOWISKA

Pojęcie ochrona środowiska nie jest dotąd określone jednoznacznie.

Niekiedy rozumiane jest bardzo szeroko, jako ochrona bądź kształtowanie wszystkich elementów biosfery, niekiedy zaś ujmowane bardzo wąsko – jedynie jako ochrona bezpośredniego życia człowieka.

Realizując program „OCHRONA ŚRODOWISKA” postrzegamy ochronę środowiska, jako ochronę całokształtu środowiska przyrodniczego człowieka, czyli racjonalną gospodarkę zasobami przyrody, obejmującą kształtowanie nowych środowisk i rekultywacje  zniszczonych.

Racjonalna gospodarka zasobami przyrody, ochrona środowiska człowieka, to problemy, które znalazły się w centrum uwagi wielu dziedzin nauk, stały się tez ośrodkiem zainteresowania społeczeństwa, władz publicznych, stanowią także przedmiot zainteresowań Instytutu Rozwoju Myśli Ekologicznej.

Instytut Rozwoju Myśli Ekologicznej poprzez stymulowanie, tworzenie i wdrażanie inicjatyw proekologicznych chce zwrócić uwagę społeczeństwa, administracji publicznej i decydentów na aktualny stan i ochronę środowiska naturalnego oraz przedstawiać własny punkt widzenia w tym zakresie.

Podstawowe kierunki ochrony środowiska będące przedmiotem zainteresowań Instytutu

  • ochrona powierzchni ziemi i kopalin,
  • ochrona wód,
  • ochrona powietrza,
  • ochrona przed hałasem i wibracjami,
  • ochrona przed odpadami i innymi zanieczyszczeniami,
  • ochrona przed promieniowaniem,
  • ochrona świata roślinnego i zwierzęcego,
  • ochrona walorów krajobrazowych i wypoczynkowych środowiska naturalnego,
  • postępowania w sprawie oddziaływania na środowisko naturalne,
  • prawo ochrony środowiska.

Zainteresowanie ochroną środowiska zaobserwować można w różnych dziedzinach naszego życia.

Wzrasta liczba publikacji naukowych dotyczących aspektów przyrodniczych, prawnych, społecznych, ekonomicznych i technicznych tego zagadnienia.

Prasa codzienna i specjalistyczna, radio i telewizja sygnalizują przypadki niedostatecznej troski o nasze środowisko, publikują dyskusje nad rozwiązaniami gwarantującymi rozwój przemysłu i urbanizacji przy równoczesnym zachowaniu podstawowych walorów środowiska naturalnego.

W naszej ocenie są to działania na tyle niewystarczające, iż realizując program „OCHRONA ŚRODOWISKA” pragniemy zwielokrotnić inicjatywy, w tym przekaz informacji z tym tematem związany.

W Polsce obowiązek ochrony środowiska reguluje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z roku 1997 oraz ustawa z dnia 27 kwietnia roku 2001 Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2013 poz.1232, z późn. zm.)

Podobny obraz

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej o ochronie środowiska naturalnego

Art. 5

Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości  i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.

Art. 31

  1. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.

Art. 68

  1. Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemiologicznych i zapobiegania negatywnym dla  zdrowia skutkom degradacji środowiska.

Art. 74

  1. Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłemu pokoleniu.
  2. Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych.
  3. Każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.
  4. Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.

Art. 86

Każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Zasady tej odpowiedzialności określa ustawa.

Green LEX, to projekt opiniowania aktów prawnych i strategii międzynarodowych w zakresie ekorozwoju i ochrony środowiska.

Celem projektu jest wpływanie na doskonalenie prawa ochrony środowiska i zasobów naturalnych, w tym podejmowanie inicjatyw legislacyjnych i dokonywanie ocen funkcjonującego prawa, a także uczestnictwo w formułowaniu stanowiska Rzeczypospolitej Polskiej do projektów międzynarodowych strategii oraz czynny udział w konsultacjach społecznych projektów polskich aktów prawnych z dziedziny ochrony środowiska i energetyki.