Lasy to coś więcej niż tylko piękne krajobrazy.
Chronią również wodę pitną, służą jako miejsce postoju dla ptaków wędrownych, takich jak wodniczka magnolii, i są ważnym elementem naszej obrony przed zmianami klimatycznymi.
Jak każdy zasób, lasy wymagają opieki i inwestycji, aby w pełni wykorzystać swój potencjał.
W miarę pogarszania się zmian klimatycznych lasy będą coraz bardziej narażone na suszę, pożary, szkodniki i choroby, których niektóre przypadki stały się już tak poważne, że lasy tracą zdolność do naturalnej regeneracji.
Lasy są również kluczowym elementem rozwiązania klimatycznego, ponieważ w naturalny sposób magazynują dwutlenek węgla w swoich drzewach, krzewach i glebach oraz utrzymują emisje dwutlenku węgla z dala od atmosfery.
Znaczna część naszego kraju jest zalesiona, co stanowi ogromny potencjał zwiększonego magazynowania dwutlenku węgla dzięki rozwiązaniom w zakresie naturalnego klimatu – działaniom, które chronią i przywracają naturalne przestrzenie przy jednoczesnej redukcji szkodliwych emisji.
Możemy pomóc lasom dostosować się do zmieniającego się klimatu, jednocześnie zmniejszając emisje dwutlenku węgla, zwiększając bioróżnorodność, chroniąc nasze powietrze i wodę oraz tworząc nowe miejsca pracy.
Badania własne Audubona pokazują, że zmiany klimatyczne są największym zagrożeniem dla ptaków w Ameryce Północnej, a dwie trzecie gatunków będzie zagrożonych wyginięciem, jeśli emisja dwutlenku węgla będzie się utrzymywać w obecnym tempie.
Szczególnie zagrożone są ptaki korzystające z lasów borealnych i zachodnich.
Magnolia Warbler. Zdjęcie: Seth Davis / Audubon Photography Awards
Jeśli jednak utrzymamy ocieplenie poniżej 1,5 stopnia C – co wymagałoby osiągnięcia zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r. – możemy poprawić wyniki dla 76 procent tych zagrożonych ptaków.
Osiągnięcie tego celu będzie wymagało dekarbonizacji w naszych sektorach elektrycznych, transportowych i przemysłowych, ale możemy również wdrożyć polityki, które pomogą naszym ziemiom pracy stać się częścią rozwiązania klimatycznego.
Zalesianie powinno odbywać się wyłącznie przy użyciu gatunków odpowiednich dla danego regionu na obszarach, które w przeszłości były zalesione, w sposób, który poprawia siedlisko dzikich zwierząt.
Miejskie drzewa i parki są niezbędne dla każdego miasta.
Sadzenie drzew na obszarach miejskich może zmniejszyć zanieczyszczenie powietrza, poprawić zdrowie publiczne, zwiększyć dostęp do terenów zielonych i zapewnić ważne siedliska miejskiej dzikiej przyrody.
Korony drzew mogą również zapewnić cień i zmniejszyć ilość energii potrzebnej do schłodzenia domów, co obecnie stanowi nieproporcjonalne obciążenie dla społeczności o niskich dochodach.
Niestety, społeczności o niskich dochodach mają znacznie niższe wskaźniki pokrycia drzewostanem i nie odnoszą tak dużych korzyści z efektów chłodzenia, ochrony przeciwpowodziowej i zmniejszonego zanieczyszczenia powietrza zapewnianego przez drzewa miejskie.
Chrońmy lasy starego wzrostu: lasy starodrzewu, bowiem mają one duże znaczenie dla siedlisk dzikich zwierząt i składowania dwutlenku węgla.
Państwo powinno chronić te pozostałe drzewostany, nie otwierając ich na nowe pozyskiwanie drewna.
Powinno też inwestować w badania i rozwój, bowiem wciąż niewiele wiemy o tym, jaką nasze lasy mogą być częścią rozwiązania klimatycznego.
Powinniśmy też wspierać naukowe badania leśnictwa, zwiększając finansowanie odpowiednich badań – takich jak program inwentaryzacji i analiz lasów oraz dla podmiotów, które mogą pomóc w dostarczaniu regionalnych ekspertyz, takich jak instytucje przyznające grunty.