Tereny podmokłe, od torfowisk i rzek po bagna i namorzyny, są niezbędnymi siedliskami, które podtrzymują lokalne źródła utrzymania i pomagają łagodzić globalną zmianę klimatu. Jednak trzy razy szybciej tracimy tereny podmokłe niż lasy.
2 lutego przypada Światowy Dzień Mokradeł, podczas którego naukowcy, liderzy ochrony przyrody i eksperci ds. polityki z całego świata łączą się z opinią publiczną, aby wezwać do działania na rzecz ochrony, ochrony i przywracania terenów podmokłych.
W tym roku UNEP-WCMC świętował ten dzień, pokazując znaczenie ekosystemów słodkowodnych oraz sposób, w jaki pracowaliśmy z partnerami, aby zademonstrować ich wartość poprzez oceny ekosystemów.
Musimy działać już teraz, aby powstrzymać upadek ekosystemów słodkowodnych
Ekosystemy słodkowodne – w tym jeziora, rzeki, tereny podmokłe, strumienie i podziemne warstwy wodonośne – mają kluczowe znaczenie dla ludzi i planety. Mimo że pokrywają zaledwie 0,01% całkowitej powierzchni Ziemi, dostarczają one miliardom ludzi podstawowych usług ekosystemowych, takich jak żywność, woda i energia. Mają również kluczowe znaczenie dla bioróżnorodności, na przykład zapewniają siedlisko jednej trzeciej wszystkich gatunków kręgowców, w tym około 40% gatunków ryb.
Pomimo ich znaczenia, wiele ekosystemów słodkowodnych jest silnie zdegradowanych. Cierpią z powodu zanieczyszczenia chemikaliami, odpadami i tworzywami sztucznymi oraz nadmiernego wydobycia żywności (w tym rybołówstwa) i wytwarzania energii.
Według niedawnego raportu ONZ z Dekady Odbudowy Ekosystemów, od r. 1970 nastąpił średnio 35% spadek powierzchni naturalnych śródlądowych terenów podmokłych. Bez podjęcia pilnych działań na rzecz ochrony ekosystemów słodkowodnych i zarządzania nimi w sposób zrównoważony, spadek ten będzie się tylko zwiększał.
Jedną z głównych przeszkód w skutecznej ochronie i odbudowie wielu ekosystemów, w tym ekosystemów słodkowodnych, jest przypisywanie niewystarczającej wartości ich funkcjom w przyrodzie oraz ich wkładowi w gospodarkę i dobrobyt człowieka. Aby temu zaradzić, opracowano zestaw narzędzi do oceny lokalizacji usług ekosystemowych (TESSA), aby zmierzyć wpływ ochrony i przywracania poszczególnych obszarów chronionych oraz umożliwić decydentom ocenę korzyści i kosztów zmian w zarządzaniu gruntami, takich jak przekształcenia gruntów , konserwacja lub restauracja.
Wykorzystywanie ocen opartych na miejscu do wyceny ekosystemów słodkowodnych
Toolkit for Ecosystem Service Site-based Assessment (TESSA) to narzędzie wspomagające podejmowanie decyzji, które pomaga użytkownikom gromadzić dowody, a następnie przeprowadzać oceny w celu oceny wpływu określonych modyfikacji lub odbudowy ekosystemu.
Wprowadzony w r. 2010 jako wspólna inicjatywa UNEP-WCMC, Anglia Ruskin University, BirdLife International, RSPB, Tropical Biology Association, University of Southampton i University of Cambridge, zestaw narzędzi został zaprojektowany specjalnie po to, aby pomóc osobom niebędącym ekspertami w oszacowaniu korzyści płynących z projekty konserwatorskie. TESSA robi to poprzez dostarczanie wskazówek i metod wyceny usług ekosystemowych świadczonych obecnie przez daną witrynę, a następnie umożliwianie użytkownikom porównywania wyników usług ekosystemowych wynikających z różnych decyzji dotyczących użytkowania gruntów.
Obecna wersja TESSA (TESSA 2.0) zawiera kilka modułów, które prowadzą użytkowników do oceny ośmiu usług ekosystemowych, w tym modułu wodnego. Został z powodzeniem wykorzystany w różnych projektach odbudowy ekosystemów słodkowodnych, na przykład w ocenie rezerwatu dzikiej przyrody Wicken Fen w Cambridgeshire w Wielkiej Brytanii.
TESSA wspiera odtwarzanie siedlisk słodkowodnych w Wielkiej Brytanii
Przez ostatnie dwie dekady brytyjska organizacja charytatywna zajmująca się ochroną dziedzictwa, National Trust, pracowała na rzecz przywrócenia dzikich terenów podmokłych w pobliżu Cambridge, za pośrednictwem projektu Wicken Fen Vision Project. Głównym celem projektu było odtworzenie mieszanki siedlisk podmokłych i powiększenie rezerwatu, z długoterminowym celem zwiększenia torfowiska z 170 do ponad 5000 hektarów do 2100
W 2011 r. National Trust wykorzystał TESSA do dostarczenia dowodów na poparcie projektu Wicken Fen Vision Project, szczególnie po tym, jak cel projektu, jakim jest przywrócenie gruntów ornych z powrotem do naturalnego stanu mokradeł, spotkał się z oporem ze strony lokalnych rolników. Oceniając wartość finansową 5300 hektarów ziemi, National Trust porównał dwa scenariusze: Wicken Fen jako odrestaurowane tereny podmokłe w porównaniu z nieodrestaurowanymi terenami rolnymi. Wyniki były godne uwagi, sugerując, że każdy hektar torfowiska był wart o 199 USD rocznie więcej jako tereny podmokłe niż jako grunty uprawne, co ilustruje poniższy wykres.
Rysunek 1: „Porównanie wartości usług ekosystemowych i kosztów zarządzania w 2011 r. (w dolarach amerykańskich za 479 hektarów rocznie) odtworzonych terenów podmokłych w Wicken Fen i tej samej ziemi, jeśli zostanie przywrócona do użytku rolniczego”. Dostarczone przez Kevina Peha, współpracownika TESSA, opublikowane w The Conversation.
Inne ustalenia oceny Wicken Fen obejmowały, że „szacowana strata w produkcji rolnej o wartości 2040 USD na hektar rocznie (ha/rok) jest równoważona szacowanymi zyskami w wysokości 671 USD/ha/rok w rekreacji opartej na przyrodzie, 120 USD/ha/rok z wypasu, 48 USD/ha/r z ochrony przeciwpowodziowej i 72 USD/ha/r z redukcji emisji gazów cieplarnianych, a także zmniejszenie kosztów zarządzania o 1325 USD/ha/r”.
Projekt Wicken Fen Vision Project przekształcił się w doskonały przykład tego, jak oceny ekosystemów, takie jak te przeprowadzane przez TESSA, mogą pokazać i chronić krytyczne obszary słodkowodne. Wicken Fen jest domem dla ponad 9000 gatunków dzikich zwierząt.
TESSA 3.0 – przyszłość
Od roku 2010 TESSA jest wykorzystywana w projektach w 69 krajach. Jest to ewoluujący zasób, a zaktualizowana wersja zestawu narzędzi ma zostać uruchomiona w połowie 2022 roku. Następna iteracja, TESSA 3.0, pokieruje użytkownikami, jak przeprowadzić kompleksową ocenę lokalizacji kapitału przyrodniczego, obejmującą jakość wody, glebę i bioróżnorodność. To dzięki wykorzystaniu narzędzi oceny usług ekosystemowych, takich jak TESSA, możemy wyrazić wielorakie wartości terenów podmokłych dla ludzi i przyrody oraz wzmocnić argumenty za ich ochroną i odtwarzaniem.
O tym, jak można wykorzystać to narzędzie do oceny usług ekosystemowych i ich wartości, można dowiedzieć się TUTAJ
###
irme.pl /
Współpraca: UNEP WCMC